هیچ وقت فکر نمی کردم از افتتاح یک پارک چنان خوشحال شوم که مطلبی برایش در وبلاگم بنویسم ؛ بله این گونه است که در منطقه محروم گویم در شمالغرب شیراز احداث یک پارک چنان خانواده ام و البته خودم را شادمان نموده است که تصمیم گرفتم مطلبی درباره آن در وبلاگم بنویسم ؛ رشد جمعیت و نفوذ فرهنگ شهرنشینی به منطقه گویم این روزها باعث شده است نسل جدید و فرزندان این منطقه دیگر مثل قدیم ترها یا بهتر بگویم مثل خود ما تفریح های بومی را نپسندند و رفتن به پارک و فست فودها را برای اوقات فراغتشان در نظر بگیرند ؛ چه آخر هفته هایی که برای بردن فرزندانم به پارک از گویم به شیراز مسافرت ننمودیم ! و چه حسرت ها که برای پارک نخوردم ! اما زمانه این چنین شد که منطقه ما هم دارای یک پارک شد . پارک شهدای گویم که در قلب خود بقعه متبرکه امام زاده یوسف (ع) را جای داده است هم تفریح دارد برایمان و هم زیارت و البته تعداد زیادی مشکلات فرهنگی که در سایه محرومیت منطقه خودنمایی می نمایند و نگرانی پدر و مادرها برای فرزندانشان و من که از افتتاح یک پارک ذوق مرگ شده ایم ! لطفا محرومیت گویُم را دریابید .