بهار سبز شهرم جامه سیاه به تن کرد

همه مردم شهر در تکاپوی تحول طبیعت به فکر زدودن گرد و غبار تن و خانه خود بودند  که  باز هم  جاده  مرگ عده ای از جوانان شهر ما را به کام خود کشید . نفس شهرم بند آمده  از غم و ماتم گویا قرار است هر بهار با از دست دادن عزیزی سبزی طبیعت را مشکی پوش کنیم . انفجاری از بغض همراه با خشم در گلوی مردم شریف شهرم گیر کرده است .  نمیدانم مسئولان شهرستان من شاید خود فرشته مرگ باشند . براستی لقبی شایسته تر از فرشته مرگ برای اینان به ذهن ما نمیرسد . آخر تا کی باید  در سوگ عزیزانمان بنشینیم و تلنگری به فلان آقای مسئول نخورد . چه کسی جواب کودکی خردسال را خواهد داد که داغ یتیمی را برپیشانی خود حک شده میبیند . چه کسی جواب مردی را خواهد داد که کودک دو ماهه خود را از دست رفته میبیند . چه کسی فریاد بی صدای مردی را خواهد فهمید که از فراق همسر خود حتی تاب گریه کردن هم نداشت . آقایان مسئول بگویید چند نفر دیگر باید قربانی بی کفایتی شما ها بشوند . داغ سینه مادری را که عزیزانش در جلو دیدگانش پر پر شدند را چگونه میتوان تسکین داد وای برشما که بر اریکه قدرت شهرستان تکیه زده اید و از خشم خدا نمیترسید اگر موقع جمع آوری آرا بود که میگفتید تونل خواهم زد و جاده را به آزاد راه تبدیل خواهم کرد ولی آزاد راهی که از آن صحبت میکردید با خون جوانان شهرستان رنگین شد تا شما به جاده بهارستان برسید وای برشما وای برشما . در آخر فقط میتوانم این مصیبت بزرگ را به خانواده های داغ دار این عزیزان تسلیت عرض کنم و از خداوند منان برای آنها صبر طلب مینمایم و برای شادی روح آن عزیزان از دست رفته فاتحه ای قرائت نمایم باشد که خدای متعال آنها را بیامرزد و در بهشت برین خود جای دهد و از ایزد باری تعالی برای مسئولین  کوتاه فکر شهرستان ، آگاهی ، بصیرت ،  تلاش برای خدمت به مردم و بیداری در امور محوله را خواستارم .